Trzeciego dnia zaostrzenia działań wojennych w Strefie Gazy i Izraelu, tłumaczymy, co się dotychczas wydarzyło i dlaczego doszło do eskalacji działań zbrojnych
W sobotę rano świat obudziła wiadomość o rakietach wystrzelonych przez Hamas, palestyńską organizację polityczną i grupę bojową, na południowe tereny Izraela, blisko granicy ze Strefą Gazy, którą Hamas rządzi. Żeby dostać się na tereny Izraela, uzbrojeni bojownicy grupy przełamali zaawansowane technologicznie bariery otaczające strefę, strzelając i biorąc zakładników. Próbowali przedostać się do Izraela także drogą morską.
Próżno szukać podobnie szeroko zakrojonej akcji bojowej w najnowszej historii Izraela i Palestyny. Nawet podczas drugiej intifady, czyli powstania Palestyńczyków przeciwko izraelskim władzom na początku XXI wieku, siły Hamasu nie były tak skuteczne. Jak to się stało, że Izrael, który posiada jedną z najlepiej wyszkolonych armii na świecie, dał się tak zaskoczyć?
Kto odpowiada za porażkę izraelskiego wywiadu?
Jak podaje the Guardian, Hamas musiał planować tę ofensywę od wielu miesięcy. Do teraz pozostaje tajemnicą, dlaczego izraelski wywiad nie miał pojęcia, że do niej dojdzie, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że nadzór nad Strefą Gazy jest bardzo intensywny. Siły Izraela monitorują aktywność, komunikację i codzienne życie za pomocą najnowocześniejszego sprzętu obserwacyjnego, w tym dronów latających nad strefą. Wywiad opiera się też w znacznej części na informatorach przebywających w strefie, z których wielu jest szantażowanych i zmuszanych do pomocy Izraelowi.
Gonen Ben Itzhak, były koordynator izraelskich służb, mówił Jagodzie Grondeckiej, że winić za taki obrót rzeczy należy premiera Beniamina Netanjahu. Jak twierdzi Itzhak, „przez ostatnie miesiące Netanjahu doprowadził do rozkładu armii. Przez to, co on nazywa reformami, a ja wprowadzaniem w Izraelu dyktatury, doprowadził do tego, że izraelskie siły zbrojne zaczęły się rozpadać i nie były w stanie pełnić swojej funkcji. A kiedy szef sztabu chciał porozmawiać o sytuacji wewnątrz armii z członkami koalicji rządzącej, Netanjahu mu na to nie pozwolił. Hamas rozumiał to, obserwował i czekał. Myślę, że mieli swoje własne dane wywiadowcze i wiedzieli, że granica [Gazy z Izraelem] jest praktycznie pusta. Sześć, dziesięć godzin po ataku wciąż niczego tam nie widzieliśmy, nie było czołgów, nie było wojska”.
Jak Izrael odpowiedział na atak Hamasu?
W sobotę premier Beniamin Netanjahu ogłosił, że Izrael znajduje się w stanie wojny. Izraelskie władze powołały rezerwistów wojskowych i rozpoczęły falę nalotów na Gazę – nieduży pas ziemi, który zamieszkuje 2,3 miliona ludzi. Premier Izraela nakazał Palestyńczykom i Palestynkom natychmiastową ewakuację ze strefy, podkreślając, że zniszczy wszystkie kryjówki Hamasu. Mieszkańcy i mieszkanki blokowanego przez Izrael od lat terenu mają jednak ogromny problem, by go bezpiecznie opuścić.
Izraelski Minister Obrony, Jo’aw Galant, zapowiedział dziś, 9 października, całkowite oblężenie Strefy Gazy, dodając, że odcięty zostanie dostęp do elektryczności, gazu, wody pitnej i jedzenia dla mieszkańców i mieszkanek.
Palestyńskie Ministerstwo Zdrowia w poniedziałkowym oświadczeniu podało, że dotychczas w Strefie Gazy zginęło co najmniej 560 osób, a 2900 zostało rannych. Izraelska liczba ofiar śmiertelnych wzrosła do co najmniej 700. Te liczby zmieniają się jednak z godziny na godzinę.
Wiele osób w Strefie Gazy nie popiera działań Hamasu, i po prostu chce żyć swoim życiem, cieszyć się wolnością od izraelskich blokad, odcinania prądu i dostaw wody pitnej. Mają za złe Izraelowi okupację i zakładanie nielegalnych osiedli na terenach Palestyny, ale także strach zaszczepiony im przez rządzących z Hamasu.
Innych do chwycenia za broń skłania jednak brak nadziei i nędza, która na co dzień panuje w Strefie Gazy. Działania bojowe to według tych osób jedyny sposób, by walczyć o lepszą przyszłość.
