„Ja jestem szczęśliwa i czuję się piękna w tych »szmatach«, jak to moja babcia mówi”. Rozmowa z Olą, muzułmanką z Łodzi
Tydzień Kobiet Salam Lab to doskonała okazja, aby przypomnieć o czterech wyjątkowych kobietach, które podzieliły się z nami swoimi historiami w ostatnich miesiącach. Oto Lubna al-Hamdani, Anna Machocka, Rojin Shamo i Tamara Sulkiewicz
Przygotowując ciasta i desery walczy o wolny Iran. Poznajcie wyjątkową cukierniczkę.
Argentyna, Polska, RPA czy Iran – ostatnie lata dobitnie pokazały, że głos kobiet walczących o prawa człowieka wybrzmiewa donośnie, niezależnie od szerokości geograficznej
„Mama powtarza nam przez telefon, żebyśmy nigdy nie były zależne od żadnego mężczyzny, żebyśmy walczyły o siebie. I to właśnie robimy”. Sara Nazari, Afganka i alpinistka, która mieszka w Krakowie
Czy godny posiłek to prawo człowieka? Zarządzający w obozach dla osób uchodźczych zdają się tak nie myśleć. Co mówi o nas to, jak traktujemy ludzi najbardziej potrzebujących pomocy?
„Na płaszczyźnie prawnej moja przeszłość została wymazana. Nie miałam aktu urodzenia. Z osoby, która przyszła na świat w Ukrainie, zostały tylko resztki rozrzucone bezładnie w mojej pamięci, strzępy wspomnień. Całe moje dotychczasowe życie rozpuściło się jak kostka cukru w gorącej herbacie. Z punktu widzenia prawa jeszcze dwa tygodnie temu po prostu nie istniałam” − pisze w autobiograficznej powieści „Przemieszczenie” Margaryta Jakowenko. Fragmenty publikujemy na naszej stronie internetowej.
Jezydzka społeczność stała się celem m.in. tzw. Państwa Islamskiego, które dokonało na nich ludobójstwa w 2014 roku. Część społeczeństwa jest bardzo konserwatywna, część chce wolności. Dlatego tak wiele osób decyduje się na ucieczkę. Chcą spokoju i bezpieczeństwa, na które nie mogły liczyć w swoim domu. Ja również podjęłam tę decyzję. Tam, gdzie kobieta może przynieść tylko plamę na honorze. Jak to jest być Jezydką? Opowiadają Haifa, Mariea i Rojin.
Moja mama płakała. Właśnie otrzymała telefon z najlepszej szkoły podstawowej w mieście, do której miałam pójść we wrześniu. Zamiast mnie szkoła przyjęła inne dziecko, którego rodzina miała więcej koneksji. Nie, nie mogli przyjąć i mnie, bo w klasie nie było już miejsc. Miałam zaledwie sześć lat, ale skorumpowany system już zdążył wpłynąć na bieg mojego życia i pozbawił mnie szans na dobrą edukację.
Czarne osoby wciąż pytają ją, dlaczego robi rzeczy zarezerwowane dla białych. Jej rodzina jest przerażona. Babcia z kolei ostrzega, że ocean nie jest miejscem do zabawy. Tymczasem ona kocha wodę i chce, by ta stała się przestrzenią dla wszystkich, bez względu na kolor skóry, płeć czy narodowość.
Farid mieszka w Polsce od ponad dekady. W październiku zorganizował w Warszawie performens obrazujący cierpienie Iranek i Irańczyków. Dziś opowiada o protestach, swoim projekcie, irańskich cechach narodowych i o tym, co chciałby, byśmy wiedzieli o Irankach i Irańczykach.
Kobiety w Iranie znalazły nowy sposób walki z inwigilacją w pociągach metra.
„Sprawiedliwa transformacja energetyczna to nie jest wymysł bogatych dzieciaków ani szalonych naukowców. To jedyny przepis na to, żebyśmy byli bezpieczni”. Rozmawiamy z Dominiką Lasotą, aktywistką klimatyczną, która jest teraz w Egipcie na szczycie klimatycznym COP 27.
„Mój mąż pracuje w ochronie. Zawsze miał wiele książek na ten temat, którymi się zaczytywałam. Uwielbiam zagadki kryminalne i wszystko, co związane z ochroną bezpieczeństwa. Byłam kiedyś w banku i zobaczyłam kobietę kłócącą się ze strażnikiem. Ochroniarz nie mógł rozwiązać problemu, ponieważ w konserwatywnym islamskim społeczeństwie mężczyznom nie wolno dotykać kobiet”. „To było w 2015 […]
Zakaz wstępu do parku i wesołego miasteczka. Tym razem talibowie zakazują kobietom rozrywki.
Nieodwzajemniona miłość Juliusza Słowackiego. Ludwika Śniadecka, Polka i czołowa rzeczniczka kwestii niepodległości Polski, która przyjęła islam i założyła polską wieś pod Stambułem. Oto krótka lekcja historii z okazji Dnia Niepodległości.
Mężczyźni przeklinają na stadionie, nie powinniście słuchać przekleństw – to główne uzasadnienie irańskiego rządu, by nie wpuszczać kobiet na mecze piłki nożnej. Absurd tego prawa pokazuje Dżafar Panahi w filmie „Na spalonym”, którego dystrybucji zakazano w Iranie. Reżyser, który obecnie przebywa w więzieniu za rzekome działanie na szkodę Islamskiej Republiki Ludowej, jest jednym z wielu irańskich artystów, którzy walczą o prawa kobiet i płacą za to swoją wolnością.
Libanki na skutery, czyli jak kobiety radzą sobie z kryzysem w Libanie.