Nie mogą poruszać się o własnych siłach, są uzależnieni od innych osób lub specjalnych urządzeń i wózków dla osób z niepełnosprawnością ruchową, o ile mogą sobie na nie pozwolić. Nie stać ich na niezbędne leki, które ratują ich życie i zdrowie. Jeśli mają środki, by kupić lekarstwa lub aparaturę, tych nie ma w sklepach. Aby pojechać do szpitala, muszą zmagać się z niekończącą się papierologią, kilkakrotnie składać wnioski, które prawdopodobnie i tak zostaną odrzucane. Cierpią, nie mogąc łagodzić objawów swoich chorób, z którymi w normalnych warunkach można godnie żyć. To rzeczywistość osób z niepełnosprawnościami w Strefie Gazy.
Osamotnienie, wykluczenie, strach – to uczucia, które towarzyszą Ukraińcom i Ukrainkom od początku rosyjskiej inwazji. Są jednak osoby, którym nie były one obce jeszcze przed wojną. Aktualne wydarzenia sprawiły, że nierzadko muszą one stawić czoło zjawisku podwójnego wykluczenia. Wydawać by się mogło, że nie ma nic gorszego niż ucieczka przed wojną. Co zatem w sytuacji, […]