Jestem absolwentką Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, a obecnie z pasji studiuję bałkanistykę oraz filologię serbską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mam kilkuletnie doświadczenie korporacyjne, jak również zarządcze — pełniłam funkcję członkini zarządu jednej z organizacji pozarządowych, w której działałam nieprzerwanie przez 5 lat.

Z Salam Lab jestem związana od 2021 roku, kiedy jako wolontariuszka zaczęłam wspierać Dział Edukacji oraz niedługo później Dział Pomocowy. Do tego kroku pchnęła mnie niezgoda na stereotypowe i nierówne traktowanie osób z innych kręgów kulturowych, osób innego pochodzenia i wyznania. Odkryłam tu przestrzeń, w której mogę realizować siebie zgodnie z moimi wartościami i poglądami. Wierzę, że edukacja i dostarczanie rzetelnych informacji o otaczającym nas świecie, wzbogaci nas jako ludzi i ułatwi nam wszystkim życie. Na co dzień oprócz zadań związanych z bieżącym zarządzaniem organizacją, dbam o rozwój marketingowy, wspieram proces pozyskiwania funduszy, a jako dawny inżynier procesu z szerszym spojrzeniem nieustannie myślę o usprawnieniach i sposobach na rozwój organizacji. W wolnych chwilach, wolontaryjnie, wspieram naszą redakcję, pisząc artykuły na stronę oraz newsy do Pokojowej Prasówki.

Czym jest dla ciebie empatia?
Empatia jest dla mnie umiejętnością, bez której nie wyobrażam sobie swojego życia. Zdolność do wczuwania się w sytuację drugiej osoby i wzięcia pod uwagę jej perspektywy, pomaga ją zrozumieć. Myślę, że zbyt rzadko stawiamy sobie pytanie „Dlaczego?”, zanim wyciągniemy jakiekolwiek wnioski. Empatia ułatwia kontakt, sprawia, że druga osoba czuje się zauważona i traktowana z szacunkiem. Gdyby nie empatia, nie poznałabym wielu wspaniałych osób i nie nawiązała przyjaźni. To działa jak magia! Uwaga — można się tego nauczyć… i to też jest edukacja.

Który element misji Salam Lab jest dla ciebie najważniejszy?
Najważniejszym elementem naszej misji jest dla mnie wzmacnianie głosów osób doświadczających wykluczenia — osób, które są częścią społeczeństwa, a nie wiedzieć dlaczego, spychane są na margines, stygmatyzowane i pozbawiane szans. Stereotypy, które bezrefleksyjnie powielamy, przekonanie o tym, że istnieją ludzie lepsi i gorsi, niszczy ludzki potencjał, niszczy życie, a na pewno potrafi ekstremalnie je utrudnić. Chciałabym, żebyśmy wszyscy nawzajem się poznali i nigdy nie musieli walczyć o to, aby czyjeś prawa i życie zostały uznane.